Lieve Nederlanders,

ik zit hier ondertussen al weer bijna 3 weken. De tijd gaat zo snel! Ik heb het ontzettend naar m'n zin. Het weer is lekker en de mensen zijn lief. Behalve de voetgangers als ik fiets. Die denken dat ik zo'n arrogante wielrenner ben (zoals we die in Nederland hebben). Andere fietsers groeten je daarentegen vriendelijk als je fietst. Zo bijzonder is het hier om te fietsen, en al helemaal met normale non-sport kleren aan. Ik word nog steeds raar aangekeken.

Anyways. Ik ben sinds gister lid van een sportschool in Marbella Centrum (ja ik) en volg daar nu 2 keer per week een avond Salsa-les. Ik heb gisteravond mijn eerste les gehad samen met Theresa en haar Duitse Au-Pair buurmeisje Kathi. Het is een grote groep van zo'n 40 man. De leeftijden liggen tussen de 20 en 60/70 jaar. De lessen worden gegeven in het Spaans dus ik moet vooral heel goed opletten als ze het voor doen en verder lief lachen en 'Si' zeggen als ze aan me vragen:¿Claro?

Toen ik gister terug kwam van de Salsa lessen vroeg Jonathan of ik begin december 5 dagen met hun mee wil naar Lissabon of dat ik thuis wil blijven. Ik zou daar maar 2 avonden op hoeven te passen. Dat laat ik me natuurlijk geen twee keer vragen :)

Ik heb ook een tweede baantje te pakken! Op aanraden van de voormalige Au Pair ben ik naar een bar in Marbella met een Nederlandse eigenaar gegaan en daar heb ik gevraagd of ze nog hulp nodig hadden. Voor december hebben ze al genoeg personeel maar in/vanaf januari hebben ze zeker nog mensen nodig. Ze bellen me over een paar weken als ze de planning gaan maken voor januari.

Met Christian gaat nog steeds alles goed. Wel verbaas ik me erover dat hij als net 5 jarige Engels en Spaans spreekt en Nederlands verstaat maar zijn eigen naam niet uit kan spreken. Dat gaat een beetje als: Gkhriestjijan.

Veel sterkte met de opkomende winter. Ik zal aan jullie denken als ik straks weer op het strand lig. En als je hem ziet, de kusjes aan Sinterklaas!

Besos y abrozos!